Wśród młodych ludzi zapadalność na raka rośnie, a naukowcy uważają, że może być odpowiedzialna za to nowa przyczyna.

Jednym z najbardziej podejrzewanych czynników jest ewolucja współczesnej diety . Od lat 70. XX wieku nasze nawyki uległy radykalnej zmianie:

Więcej rafinowanego cukru, zwłaszcza syropu kukurydzianego o wysokiej zawartości fruktozy
Żywność bardziej przetworzona i ultraprzetworzona
Mniej błonnika i niezbędnych składników odżywczych
Zmiany te doprowadziły do ​​wzrostu częstości występowania otyłości i zaburzeń metabolicznych , dwóch głównych czynników ryzyka raka jelita grubego.

Rzeczywiście, nadmiar cukru i złych tłuszczów sprzyja stanom zapalnym i rozwojowi komórek rakowych .

Zbyt siedzący tryb życia

Nasz styl życia ewoluował – obecnie wykonujemy mniej aktywności fizycznej , a więcej czasu spędzamy przed ekranem.

Jednak brak ruchu może:

Spowolnienie pasażu jelitowego , a co za tym idzie wydłużenie czasu narażenia jelita grubego na działanie toksyn.
Promowanie otyłości i zaburzeń hormonalnych , powiązanych z rozwojem nowotworów
Zmniejszenie skuteczności układu odpornościowego , a tym samym zmniejszenie zdolności organizmu do eliminacji nieprawidłowych komórek
Młodsze pokolenia, będąc mniej aktywne od starszych , mogą być bardziej narażone na to ryzyko, nawet nie zdając sobie z tego sprawy.

Rola otyłości i hormonów

Otyłość jest dobrze udokumentowanym czynnikiem ryzyka raka jelita grubego . Według badania opublikowanego w JAMA Oncology , nadwaga prawie podwaja ryzyko zachorowania na raka jelita grubego przed 50. rokiem życia .

Po co?

Nadmiar tkanki tłuszczowej zmienia poziom hormonów, szczególnie insuliny, co sprzyja wzrostowi komórek
Powoduje przewlekły stan zapalny, który stwarza środowisko sprzyjające rozwojowi komórek nowotworowych.
Innymi słowy, nasz współczesny styl życia może zmieniać naszą biologię , zwiększając tym samym ryzyko wcześniejszego wystąpienia niektórych nowotworów.

Objawy, których nigdy nie należy ignorować
Problem z rakiem jelita grubego u młodych ludzi polega na tym, że często jest on diagnozowany późno . Dlaczego? Ponieważ pierwsze objawy są często mylone z łagodnymi schorzeniami , takimi jak: