Jedna osoba gotuje wodę, a cała rodzina choruje na raka? 3 nawyki związane z gotowaniem wody, które potajemnie zatruwają Twoich bliskich
Kiedy rano włączasz czajnik elektryczny, czekając na ciepłą wodę na dobry początek dnia, czy kiedykolwiek pomyślałeś, że ta zwykła codzienna czynność może po cichu wprowadzać do Twojego organizmu toksyny?
„Cichym zabójcą” w życiu codziennym może być czajnik, którego używamy na co dzień – który mógł stać się powolnym inkubatorem trucizny. Oto trzy powszechne nawyki związane z gotowaniem wody, które nieświadomie „zatruwają” całą rodzinę.
1. Gotowanie starej wody
Pani Wang (Chiny) miała zwyczaj, jak wiele starszych osób: dolewała świeżej wody do resztek wody z poprzedniego wieczoru i ponownie ją gotowała następnego ranka, aby zaoszczędzić czas i wodę. Nie zdawała sobie jednak sprawy, że za każdym razem, gdy dolewała wody, przyczyniała się do akumulacji azotynów. Po pierwszym gotowaniu wody z kranu zawartość azotynów wynosi około 10 μg/l. Przy trzecim gotowaniu może wzrosnąć do 35 μg/l, a przy dziesiątym może przekroczyć 100 μg/l — co odpowiada poziomowi toksyn w kiszonej solance. U trzypokoleniowej rodziny w Hebei zdiagnozowano raka z powodu wielokrotnego picia „ponownie przegotowanej wody” z poziomem azotynów siedmiokrotnie przekraczającym bezpieczny limit (100 μg/l).
Za każdym razem, gdy gotujesz starą wodę, jej parowanie powoduje koncentrację substancji rakotwórczych, takich jak azotyny, podczas gdy dodanie nowej wody wprowadza więcej azotanów – tworząc toksyczny cykl. Po dostaniu się do organizmu, azotyny łączą się z aminami w żołądku, tworząc nitrozoaminy, silne substancje rakotwórcze. Picie takiej wody przez 10 lat może potroić ryzyko zachorowania na raka żołądka.
