Dlaczego jego przeżycie ma większe znaczenie niż inne relacje o doświadczeniach bliskich śmierci (NDE)? Podczas śpiączki wywołanej zapaleniem opon mózgowych, jego kora nowa całkowicie przestała działać. Nie istnieje więc naukowe wytłumaczenie tego, co przeżył. W książce obala aż dziewięć możliwych hipotez naukowych.
Przykładowe hipotezy naturalistyczne, które odrzuca:
Program pnia mózgu łagodzący ból i cierpienie (tzw. argument ewolucyjny). Nie tłumaczy on jednak bogactwa i intensywności przeżywanych wspomnień.
Zaburzenia pracy układu limbicznego (np. ciała migdałowatego), który teoretycznie mógł być chroniony. Ale i to nie wyjaśnia szczegółowości doświadczenia.
Działanie DMT — naturalnego halucynogenu. Dr Alexander twierdzi, że zna działanie agonistów serotoniny z własnych doświadczeń z LSD. Jednak przy nieaktywnym neokorteksie, DMT nie miało możliwości wywołać takiej wizji.
Reboot mózgu — losowe uruchomienie wspomnień podczas powrotu świadomości. Nie zgadza się to jednak z uporządkowaną i głęboką strukturą jego przeżyć.
Prymitywne ścieżki wzrokowe śródmózgowia — występujące np. u ptaków lub ludzi niewidomych korowo. Również nie tłumaczą one intensywnych wizualno-audialnych doznań.
Z uwagi na jego ścisłe naukowe wykształcenie i materialistyczne podejście, jego relacja uchodzi dziś za najbardziej wiarygodne świadectwo NDE, jakie kiedykolwiek zostało opisane.
