Kiedy w grę wchodzi psychologia

Psychologowie behawioralni interpretują ten gest jako oznakę samokontroli i stabilności emocjonalnej. Podobno jest on powszechny w momentach obserwacji lub analizy, kiedy umysł skupia się na refleksji, a nie na działaniu.

Niektóre teorie sugerują nawet związek z naszym instynktem przodków: w środowisku postrzeganym jako bezpieczne ciało nie musi już przyjmować postawy obronnej. Chodzenie z rękami założonymi z tyłu byłoby zatem nieświadomym sposobem powiedzenia: „Wszystko jest w porządku, panuję nad sytuacją”.

Znaczenia różniące się w zależności od kultury
. W niektórych kulturach azjatyckich gest ten jest postrzegany jako symbol mądrości i kontemplacji. Często jest praktykowany wśród nauczycieli, mnichów i osób starszych, którzy chodzą w ten sposób, aby wyrazić swoją refleksję i spokój.

W Europie, a szczególnie w kręgach wojskowych i edukacyjnych, kojarzona jest z autorytetem i rygorem. Ten sposób chodzenia jest niekiedy nauczany od dzieciństwa, zwłaszcza w szkołach, gdzie wyprostowana postawa jest ceniona jako oznaka szacunku i dobrych manier.

Uroczy i znaczący nawyk.
Niezależnie od tego, czy robisz to dla wygody, z przyzwyczajenia, czy bez zastanowienia, chodzenie z rękami za plecami nie jest bez znaczenia. Ten drobny gest, jednocześnie elegancki i uspokajający, wiele mówi o tym, jak czujesz się na świecie: opanowany, ciekawy, spostrzegawczy lub po prostu spokojny.

Ponieważ czasami nasze ciało mówi w naszym imieniu… i robi to o wiele subtelniej, niż sobie wyobrażamy.